10-12-2024 13:50
Ένα τηλεφώνημα. Γρήγορα, πνίγεται και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Είναι και μεγάλη γυναίκα. Τρέχεις. Τη βρίσκεις να κάθετε στην τουαλέτα, σχεδόν χωρίς αισθήσεις. Προσπαθείς να κάνεις Χάιμλιχ. Κανένα αποτέλεσμα. Αδύνατον να σηκωθεί, είναι πολύ βαριά. Την ξαπλώνεις στο πάτωμα και αρχίζεις ΚΑΡΠΑ. Καμία αντίδραση. Πρόσωπο κάτασπρο, χείλη μελανιασμένα μάτια μισόκλειστα, καμία αναπνοή. Προσπαθείς να βρεις σφυγμό. Δεν είσαι γιατρός, ακόμα κι αν υπάρχει αδύναμος, δεν μπορείς να τον εντοπίσεις. Λες, την χάσαμε. Της κλείνεις τα μάτια. Ακούς τον αδελφό της να λέει, «πάει τελείωσε η ζωή μου». Και λες, όχι. Όχι έτσι. Αρχίζεις ΚΑΡΠΑ ξανά, φωνάζεις. Και ξαφνικά μια μικρή ανάσα. Συνεχίζεις. Κι άλλη ανάσα. Ξαφνικά αρχίζει να αναπνέει μόνη της. Βαριά, αλλά αναπνέει. Την γυρίζεις στο πλάι. Το χρώμα δεν είναι πια άσπρο. Αναπνέει. Ζει. Της κρατάς το κεφάλι. Είσαι πολύ κουρασμένος, πονάει όλο σου το σώμα. Αλλά ζει… Αρχίζει να καταλαβαίνει. Μιλάει. Λίγο μετά έρχονται και οι διασώστες. Δεν έχουν να κάνουν κάτι.
.
Ένα τηλεφώνημα. Γρήγορα, πνίγεται και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Είναι και μεγάλη γυναίκα. Τρέχεις. Τη βρίσκεις να κάθετε στην τουαλέτα, σχεδόν χωρίς αισθήσεις. Προσπαθείς να κάνεις Χάιμλιχ. Κανένα αποτέλεσμα. Αδύνατον να σηκωθεί, είναι πολύ βαριά. Την ξαπλώνεις στο πάτωμα και αρχίζεις ΚΑΡΠΑ. Καμία αντίδραση. Πρόσωπο κάτασπρο, χείλη μελανιασμένα μάτια μισόκλειστα, καμία αναπνοή. Προσπαθείς να βρεις σφυγμό. Δεν είσαι γιατρός, ακόμα κι αν υπάρχει αδύναμος, δεν μπορείς να τον εντοπίσεις. Λες, την χάσαμε. Της κλείνεις τα μάτια. Ακούς τον αδελφό της να λέει, «πάει τελείωσε η ζωή μου». Και λες, όχι. Όχι έτσι. Αρχίζεις ΚΑΡΠΑ ξανά, φωνάζεις. Και ξαφνικά μια μικρή ανάσα. Συνεχίζεις. Κι άλλη ανάσα. Ξαφνικά αρχίζει να αναπνέει μόνη της. Βαριά, αλλά αναπνέει. Την γυρίζεις στο πλάι. Το χρώμα δεν είναι πια άσπρο. Αναπνέει. Ζει. Της κρατάς το κεφάλι. Είσαι πολύ κουρασμένος, πονάει όλο σου το σώμα. Αλλά ζει… Αρχίζει να καταλαβαίνει. Μιλάει. Λίγο μετά έρχονται και οι διασώστες. Δεν έχουν να κάνουν κάτι.
.
Δεν είναι ταινία. Είναι η ζωή. Δεν τα έβαλες κάτω και ζει. Όταν έκανες μαθήματα πρώτων βοηθειών, δεν περίμενες πως θα τα χρειαζόσουν και μάλιστα θα έσωζες μια ζωή. Και όμως,. Μπορεί να μην τα χρειαστείς ποτέ. Αν όμως σου συμβεί, πρέπει να ξέρεις. Μπορείς να κάνεις τη διαφορά.
.
Αυτό όλο είναι αληθινό και μου συνέβη χθες. Δε θα έγραφα κάτι, αλλά μιλώντας με την παιδίατρο των παιδιών μου και φίλη, μου είπε :
“Πρέπει να το μάθουν όλοι. Όχι για να σου πουν μπράβο, για να καταλάβουν πως πρέπει να έχουν τις γνώσεις για τις πρώτες βοήθειες χωρίς να είναι γιατροί. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστούν. Εσύ έκανες τη διαφορά. Μπορεί να συμβεί στον καθένα”
Αυτό όλο είναι αληθινό και μου συνέβη χθες. Δε θα έγραφα κάτι, αλλά μιλώντας με την παιδίατρο των παιδιών μου και φίλη, μου είπε :
“Πρέπει να το μάθουν όλοι. Όχι για να σου πουν μπράβο, για να καταλάβουν πως πρέπει να έχουν τις γνώσεις για τις πρώτες βοήθειες χωρίς να είναι γιατροί. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστούν. Εσύ έκανες τη διαφορά. Μπορεί να συμβεί στον καθένα”
.
Υπάρχουν πολλές φορές σεμινάρια πρώτων βοηθειών δωρεάν. Αφιερώστε λίγο χρόνο και παρακολούθησέ τα. Μπορεί να μη χρειαστούν ποτέ, αλλά μπορεί να σώσεις μια ζωή.
Υπάρχουν πολλές φορές σεμινάρια πρώτων βοηθειών δωρεάν. Αφιερώστε λίγο χρόνο και παρακολούθησέ τα. Μπορεί να μη χρειαστούν ποτέ, αλλά μπορεί να σώσεις μια ζωή.